Rzeczka Mienia na wysokości wsi Ruda i Bykowizna. 50 min autem z centrum Warszawy. Parking na poboczu gruntowej ul.Nadrzecznej w Rudzie (Google Maps).
Mienia to niewielka rzeczka o długości ok. 40 km. Jej źródła znajdują się niedaleko Kałuszyna, a do Świdra uchodzi w rejonie Emowa. Jej nazwa związana jest z metalicznymi błyskami w nurcie, bowiem w podłożu, przez które płynie, występuje ruda darniowa. I ta nazwa dobrze oddaje charakter Mieni, która rzeczywiście mieni się złoto w promieniach słońca. Ciekawostką jest, że jeden z dopływów Mieni to niewielka Srebrna. W okolicach Bykowizny Mienia wije się malowniczo przez łąki, na skraju rozległego lasu. Brzegi są dzikie i dosyć trudno dostępne, ale w kilku miejscach znajdziemy zejście do wody i fragment piasku. Na drugą stronę przerzucono kładkę. Przyjemne, kameralne miejsce na piknik i spacer z bonusem w postaci bobrzych śladów i zatrzęsienia ślimaków.
Pomimo sielskiego otoczenia ja przez większość czasu byłam jednak nieco spięta. Młody i Średnia byli w kaloszach, a to zawsze dodaje im niebezpiecznej brawury, wynikającej z poczucia, że są nieprzemakalni. Tym razem na szczęście skończyło się tylko na jednej próbie przybycia rzeki wpław – w porę powstrzymanej – co zaowocowało przemoczoną skarpetą. Czyli luz, wszystko, co nie przekracza przemoczenia 1/5 dziecka zapisuję sobie jako sukces. Duże wsparcie w tym zakresie mam w ubraniach firmy Reima, które wiernie nosimy od lat.
Spędziliśmy tu półtorej godziny. Można z psem, z wózkiem wzdłuż brzegu nie przejedziemy. Dojazd także pociągiem do stacji Wrzosów.
