Ścieżka przyrodnicza Bobrówka na Polesiu. 2h30m autem z Warszawy, ostatni fragment drogą gruntową. Parking na miejscu (Google Maps).
Według słownika, kładka to rodzaj obiektu inżynierskiego przeznaczonego dla pieszych i powiedzieć, że jest to definicja niepełna, to nie powiedzieć nic. Nawet niewielka kładka potrafi wznieść spacer o kilka poziomów wyżej i jeśli – obok wyspania się i posprzątania piwnicy – planujemy sobie coś na emeryturę, to chyba publikację pt. “Kładka – niedoceniany fenomen”. Chociaż trwają jeszcze w tym temacie dyskusje, bo Seweryn wciąż podnosi konkurencyjny temat, czyli “Boniowanie – ulubiona technika dekoracyjna. Studium przypadku”.
Tak czy inaczej Ścieżka Przyrodnicza Bobrówka była naszym największym kładkowym odkryciem od czasu Królewskich Źródeł. Ścieżka znajduje się na terenie Nadleśnictwa Parczew. Biegnąca przez bagienne leśne tereny ścieżka okala rozległy i malowniczy staw Gościniec. Utworzono go w 2011 roku, a ciekawostką jest, że łączy on miejsca po nieistniejących już wodnych młynach. W tych okolicach szedł niegdyś Trakt Królewski, który łączył Kraków, Lublin i Wilno. Większość ponad 3-kilometrowej trasy stanowią właśnie nasze ukochane kładki z kilkoma świetnymi pomostami widokowymi na zalew i pięknie meandrującą rzeczkę Bobrówkę. Przy zalewie, pod koniec trasy, jest nawet spory kawałek trawiastej plaży. A tuż obok niewielki ale bardzo malowniczy wodospad. Zieleń jest tu niesamowita, bujna, aż przytłaczająca różnorodnością – są wrzosy, paprocie, trzciny i drzewa wielu gatunków. Zachęcam Was do jesiennej wizyty – kolory na pewno będą imponujące.
Całość przeszliśmy w 1,5 h. Na początku trasy jest wiata piknikowa i miejsce na ognisko. Ścieżka jest przyjazna wózkom i świetnie oznakowana. Ludzi bardzo mało. Można z psem. A Polesie bardzo poleca się na przedłużony weekend, kładek tu zatrzęsienie. Jeśli chcielibyście spędzić tu kilka dni, to zachęcamy do noclegu w Duchu Huszczy.
